T.C.
DANIŞTAY
9. Daire
Esas : 1994/1032
Karar: 1994/5048
Tarih : 01.12.1994
ÖZET: Dağıtılan ürünlerinin tanıtımına ait ilan ve reklamların 2464 S. Kanunun 14/2.maddesi uyarınca ilan ve reklam vergisinden muaf olduğu hk.
(2464 sayılı BGK. m. 14, 15)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan : ... A.Ş
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : ... Belediye Başkanlığı
Vekili : Av ... Av ...
İstemin Özeti: Yükümlü Anonim Şirketin. ... gazetesi ile birlikte ilanı dağıttığının tespit edildiği gerekçesiyle tarh edilen kaçakçılık cezalı ilan ve reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; ... Gazetesi içine konulmak suretiyle dağıtılan ilanın reklam amacıyla yapıldığı konusunda ihtilaf bulunmadığı, dava konusu ilanların, amacı ve kapsamı yönünden elden veya başka bir biçimde dağıtılması ile gazeteler arasına konulmak suretiyle dağıtılması arasında bir fark bulunmadığı, 14. maddenin 2. fıkrasındaki istisnanın gazete sayfalarında basılması koşuluna bağlı olduğu, bu durunda ilan ve reklam vergisi tarhının yasaya uygun olduğu ancak en üst tarife ilan başına 150 TL iken 700 TL esas alınarak hesaplama yapılmasında isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek tarhiyatı tadilen onayan Manisa Vergi Mahkemesinin 24.11.1993 tarih ve 1993/648 s. kararırım; 2464 s. Belediye Gelirleri Kanununu 14/2. maddesine göre söz konusu ilanın ilan ve reklam vergisinden müstesna olduğu, bu ilanın son yıllarda gelişen ve "insert" tabir edilen ilan olduğu ve gazetelerin ilan tarifelerinde yer aldığı iddialarıyla bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti: Kanuni dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Savcı Yıldız Öztürk''ün Düşüncesi: Uyuşmazlık. ... Gazetesi ile birlikte 4385 adet el ilanı dağıtıldığı gerekçesiyle salınan kaçakçılık cezalı İlan ve Reklam Vergisine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının, yükümlü şirket tarafından bozulması isteminden doğmuştur.
2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 14.maddesinin 2.fıkrasında her türlü gazete, dergi ve kitaplarda yapılan ilan ve reklamlardan vergi alınmayacağı hükme bağlanmıştır.
Uyuşmazlığın çözümü ise, ... Gazetesi ile birlikte verilen reklamın gazete ilavesi mi yoksa el ilanı mı olduğu hususunun çözümüne ait bulunmaktadır.
Ülkemizde, reklamcılık sektöründe meydana gelen teknolojik gelişmeler reklamların şekil ve boyutlarında değişikliklere ve bunun sonucu olarak da sözlük anlamı gazete ilavesi olan insert şeklindeki reklam türlerinin doğmasına neden olmuştur.
Nitekim, dosyada mevcut, Basın İlan Kurumu yazısından İnsert''lerin bir reklam uygulanası olarak kabul edildiği ve yine bu kurumca yayınlanan gazetelere ilişkin hususi ilan ve reklam tarifelerinde de bu reklam şeklinin sayfa olarak ücretinin belirlendiği anlaşılmaktadır.
Olayda, yükümlü şirkete ilişkin ürünlerin tanıtımı amacıyla. ... Gazetesinin 24.1.1993 tarihli nüshasında İnsert türü bir reklam çalışması yapılmış ve sadece, bu gazeteyi satın alanlara, gazetenin ilavesi olarak verilmiştir. Bu şekliyle söz konusu reklamın gazete sayfalarında yer alan sair reklamlardan bir farkı bulunmamaktadır.
Buna göre, reklam''ın gazete eki olarak verilmesi, yapılan işin gazete ilam olma vasfını değiştirmeyeceğine göre, bu tür reklamların, bir kişi, kuruluş veya bir ürünü tanıtmak amacıyla özel olarak bastırılan ve parasız olarak herkese dağıtılan el ilanları olarak kabulü mümkün bulunmamaktadır.
Ayrıca, söz konusu reklam türünün, 2464 s. Kanunun ilan ve reklam vergisinin istisna ve muaflıklarını düzenleyen 14.maddesinde yer almaması, kanunun yürürlüğe girdiği 1981 yılında bu tür reklamların gelişmemiş olmasından kaynaklanmaktadır. Zaten, kanun koyucu da gazete ilanından ne anlaşılması gerektiğini yasada belirtmemiş ve gazete ilanının kapsamını günün değişen koşullarına göre belirlemeyi yasası yorumlayacak olan yargıca bırakmıştır.
Bu durumda. İnsert türü reklamların, gazete ilam kapsamı içerisinde değerlendirilmesi ve dolayısıyla ilan ve reklam vergisinden muaf tutulması gerekmektedir.
Açıklanan sebeplerle yükümlü temyiz isteminin kabulü ile tarhiyatın onanmasına ait Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Bekir Sözen''in Düşüncesi: Yükümlü Anonim Şirket tarafından gazete arasında yapılan ilan 2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 14. maddesinin 2. fıkrasında yazılı istisna hükmüne girdiğinden tarhiyatı tadilen terkin eden mahkeme kararının bozulması gerekeceği düşünülmüştür.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince Duruşma için belirlenen günde yükümlü... Vekili Av. ...''nın geldiği, Belediyeyi temsilen gelen olmadığı görülerek. Savcı Yıldız Öztürk''ün katılması ile açık duruşmaya başlandı. Tarafların iddiaları dinlenip, Savcının düşüncesi alındıktan ve taraflara yeniden söz verildikten sonra Tetkik Hakimi Bekir Sözen''in görüşü alınarak gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, ... Gazetesi ile birlikte dağıtılan el ilanlarının İlan ve Reklam Vergisine tabi tutulup tutulamayacağına ilişkindir.
2464 s. Yasanın 14. maddesinin 2. fıkrasında, her türlü gazete, dergi ve kitaplarda yapılan ilan ve reklamlardan vergi alınamayacağı, aynı Yasanın 15. maddesinin 5. fıkrasında ise, ilan ve reklam amacıyla dağıtılan broşür, katalog, duvar ve cep takvimleri, biblolar veya benzerlerinin tarifelerde belirtilen miktarda ilan ve reklam vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Olayda. ... Belediye sınırları içerisinde 24.1.1993 gününde... Gazetesi ile birlikte ...''nin ürünlerin tanıtımına ait ilanların dağıtıldığının tespiti üzerine kaçakçılık cezalı ilan ve reklam vergisi tarhiyatı yapıldığı, buna karşı açılan davanın, söz konusu ilanın 2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 14/2. maddesindeki istisna hükmüne girmediği, ancak verginin tarifede belli üst sınırın da üzerinde bir miktar esas alınarak hesaplandığı gerekçesiyle kısmen kabul edilerek tarhiyatın tadilen tasdik edildiği anlaşılmıştır. Dosya içinde bulunan Basın İlan Kurumunun 26.2.1993 tarih ve 239 -579 s. yazısından, "insert" tabir edilen reklamların Türkiye''de son yıllarda kullanılmaya başlanan bir medya hizmeti olduğu ve bu tür ilanların mevkutelerin reklam tarifelerinde yer aldığı anlaşılmaktadır. Bu sebeple reklamcılık sektöründe meydana gelen gelişmeler sonucu ortaya çıkan ve gazete sayfalarında yer alan sair reklamlardan farkı olmayan bu tür ilan ve reklamları 2464 s. Belediye Gelirleri Kanunu''nun 14/2. maddesinde s. muafiyet hükmü dışında görmek mümkün değildir.
Bu halde istisna kapsamında olan ilan ve reklamın, yukarda sözü edilen yasanın 15. maddesinin 5. fıkrası uyarınca ilan ve reklam vergisine tabi tutularak tarhiyatın tadilen tasdik edilmesinde kanuni isabet görülmemiştir.
Açıklanan sebeplerle temyiz isteminin kabulü ile Manisa Vergi Mahkemesinin 24.11.1993 tarih ve 1993/648 s. kararının bozulmasına, karar verildi.
Kaynak: DKD Sayı 90
Yorumlar