T.C.
DANIŞTAY
9. Daire
Esas : 1993/3602
Karar : 1994/2011
Tarih : 26.04.1994
ÖZET : Yükümlü şirketin kendi adına Kav Firmasına imal ettirdiği kibrit kutularının üzerindeki amblem ve yazı ilan ve reklam vergisine tabi değildir.
(2464 sayılı BGK. m. 14, 15/5)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan: ... Belediye Başkanlığı.
Vekili : Av. .......
Karşı Taraf: ........
Vekili : Av........
İstemin Özeti Yükümlü şirketin işyerinde yapılan yoklama sonucunda kendi adına ... firmasına imal ettirdiği kibritlerden dolayı kibrit kutularının üzerindeki amblem ve yazının ilan ve reklam niteliği taşıdığından bahisle 2464 s. Belediye Gelirleri Kanununun 15/5. maddesi gereğince tarh edilen kaçakçılık cezalı ilan ve reklam vergisine karşı açılan davayı; 2464 s. Yasanın 14. maddesinin 4. bendinde, işletmelerin iştigal veya imal konusu maddelerinin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine ilişkin ilan ve reklamları ile ambalaj muhtevasından olan prospektüs ve tarife namelerinden vergi alınmayacağının hükme bağlandığı, olayda kutusu üzerinde davacı firmanın ismi ve amblemi bulunan kibritlerin ilan ve reklam vergisine tabi tutulabilmesi için mamulün tanıtım amacıyla dağıtılması, başka bir anlatımla ücretsiz olarak verilmesi gerekeceği, olayda ise ücret karşılığı imal ettirilen kibritlerin ücret karşılığında satıldığı, ilan amacıyla dağıtımının yapılmadığı anlaşıldığından ilan ve reklam vergisine tabi tutularak tarhiyat yapılmasında kanuni isabet bulunmadığı gerekçesi ile kabul ederek tarhiyatı terkin eden Manisa Vergi Mahkemesinin 30.6.1993 tarih ve 1993/245 s. kararının; kibritlerin genellikle kasada müşteriye verilecek para üstünün olmaması halinde verildiği, asıl amacın ise reklam olduğu iddiası ile bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti: Cevap verilmemiştir.
Savcı Yuva Ertan''ın Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1 numaralı bendinde ön görülen sebeplerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA.
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince savcının ve Tetkik Hakimi Yaşar Uğurlu''nun yazılı ve sözlü görüş ve düşünceleri alındıktan sonra işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen Manisa Vergi Mahkemesinin 30.6.1993 tarih ve 1993/245 s. kararında. 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına,
26.04.1994 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayi 92
Yorumlar