|
|
www.mevzuattakip.com.tr |
Bu karar; taşımacıların ticari unvanlarını uluslararası taşımalarda kullanması, tüm taşıtların yan ve arka karasörü üzerine yazdırmaları sebebiyle ilan ve reklam vergisi alınmasının mevzuata uygun olup olmadığı hususuna ilişkindir.
T.C.
DANIŞTAY
9. Daire
Esas : 1995/3927
Karar: 1997/250
Tarih : 23.01.1997
ÖZET : Taşımacıların ticari unvanlarını uluslararası taşımalarda kullanacağı tüm taşıtların yan ve arka karasörü üzerine yazdırmaları kanuni zorunluluk olduğundan bu yanı sebebiyle ilan ve reklam vergisi alınamaz.
(3348 sayılı UBTGHK. m. 2) (2464 sayılı BGK. m. 12, 14)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan : ... Büyükşehir Belediye Başkanlığı
Vekili: Av. ...
Karşı Taraf : ... Taşımacılık ve Ticaret A.Ş.
İstemin Özeti: Taşımacılık yapan şirkete ilişkin araçlardaki firma amblem ve yazısı sebebiyle yoklama fişine dayanılarak kusur cezalı olarak tarh edilen ilan ve reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 3348 s. Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Yasanın 2 nci maddesinin (h) bendi ve 10 uncu maddesinin (c) ve (d) bentleri ile 25.10.1989 gün ve 89/14684 s. Bakanlar Kurulu Kararına dayanılarak hazırlanan ve 26.3.1992 tarihli ve 21183 s. Resmi Gazete''de yayımlanan Karayoluyla Uluslararası Yolcu ve Eşya Taşımaları Hakkında Yönetmeliğin 13. maddesinin (b) bendinde, taşımacıların, ticari unvanlarını uluslararası taşımalarda kullanacağı tüm taşıtların yan ve arka karasörü üzerine yazdırmak zorunda olduklarının hükme bağlandığı, yükümlü şirketin anılan madde hükmü gereğince taşıtların yan ve arka yüzüne yazdırdığı şirketin ticari isim ve unvanı dolayısıyla ilan ve reklam vergisinin doğduğunu kabul etmenin ilan ve reklam vergisindeki ilan ve reklama yönelik irade açıklaması ve amaçla bağdaşmayacağı, olayda yasanın emredici hükmüne uyulduğu, bu itibarla verginin bağlandığı hukuki durumun tekemmül etmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden İçel 1. Vergi Mahkemesinin 26.5.1995 tarih ve 1995/362 s. kararının; ilan ve reklam vergisindeki muaflık ve istisnaların 2464 s. Yasanın 14. maddesinde 10 bent halinde sayıldığı, başka bir düzenleme ile istisna ve muafiyet sınırının genişletilemeyeceği, yoklama fişiyle tespit edilen ilan ve reklamların istisna ve muafiyet kapsamında olmaması sebebiyle yapılan cezalı tarhiyatın kanun hükümlerine uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Savcı Işın Esen''in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar. 2577 s. İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen sebeplerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve kanuni nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan sebeple temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Süreyya Çakın''ın Düşüncesi: İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen İçel 1. Vergi Mahkemesinin 26.5.1995 tarih ve 1995/362 s. kararında, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına,
23.1.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayı 94 s: 579
Telefon: +90 (312) 473 84 23
E-Posta: [email protected]
Adres: Çetin Emeç Bulvari Hürriyet Cad. No: 2/12 Çankaya ANKARA