T.C.
DANIŞTAY
9. Daire
Esas : 1995/1381
Karar : 1997/150
Tarih : 15.01.1997
ÖZET : Sosyal Sigortalar Kurumuna ilişkin hizmet binası ile hastane binası 4792 s. Yasanın 24.maddesi uyarınca çevre temizlik vergisinden muaftır.
(2464 sayılı BGK. m. mük. madde 44) (4792 sayılı SSKK. m. 24)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan : ... Belediye Başkanlığı
Vekilleri: Av. .... Av. ...
Karşı Taraf : Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü
Vekili : Av. ...
İstemin Özeti: Kuruma ilişkin olan hizmet binası ile hastane binası için tahakkuk ettirilerek tahsil edilen çevre temizlik vergisinin terkin ve iadesi istemiyle açılan davayı; 2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının mükerrer 44. maddesinde çevre temizlik vergisinden muaf olan binalar arasında kuruma ilişkin bina ve tesisler sayılmamış ise de: 4792 s. Sosyal Sigortalar Kurumu Yasasının değişik 24. maddesinde yer alan kuruma ilişkin taşınır ve taşınmaz mallar ile bunlardan elde edilen hak ve gelirlerin, ithalde alınan vergi ve resimler dahil her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu yönündeki hüküm karşısında kurumun fiilen kamu hizmetinin yürütülmesi sırasında kullandığı bina ve tesislerin çevre temizlik vergisine tabi olduğunun kabul edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek, tarhiyatın terkinine tahsil edilen verginin ret ve iadesine hükmeden Trabzon Vergi Mahkemesinin 21.12.1994 tarih ve 1994/815 s. kararının; muaf tutulan binaların 2464 s. Yasanın mükerrer 44. maddesinde belirtildiği, kuruma ilişkin binaların bu maddedeki muafiyet kapsamında olmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti: Cevap verilmemiştir.
Savcı Yuva Ertan''ın Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49, maddesinin 1 numaralı bendinde ön görülen sebeplerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Seyfullah Yıldıztekin''in Düşüncesi: İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği soruşuldu:
Temyiz edilen Trabzon Vergi Mahkemesinin 21.12.1994 tarih ve 1994/813 s. kararında, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine,
anılan mahkeme kararının onanmasına, 15.1.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayı 94 s: 568
Yorumlar