T.C.
DANIŞTAY
8. Daire
Esas: 1997/6061
Karar: 1999/3306
Tarih: 27.05.1999
ÖZET: Davalı köy muhtarlığının köy hudutları dahilinde bulunan keçi sürüsünü kaldırmayan davacıya verilen para cezasının tahsili amacıyla 6183 s. Kanun uyarınca ödeme emri düzenleme yetkisi bulunmamaktadır. Bu tür bir alacağın 442 s. Köy Yasasının 66. maddesi uyarınca tahsili gerekir.
(6183 sayılı AATUHK. m. 1, 55) (442 sayılı Köy K. m. 66)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan : ...
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf :... Köyü Muhtarlığı
Vekili : Av. ...
İstemin Özeti: Köy hudutları dahilinde bulunan keçi sürüsünü kaldırmayan davacıya verilen para cezasının tahsili amacıyla ... Köyü Muhtarlığınca düzenlenen 20.2.1997 tarih ve 1/18 s. ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada, alınan ihtiyar heyeti kararı ve tanınan ek süreye rağmen keçi sürüsünü kaldırmayan davacı hakkında verilen para cezasının ödeme emri yolu ile istenilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddeden Manisa İdare Mahkemesinin 12.9.1997 tarih ve 465 s. kararının, olayda 6183 s. Kanuna dayalı olarak ödeme emri düzeni enemeyeceği öne sürülerek 2577 s. Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti: Yanıt verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Ayten Küçük''ün Düşüncesi: Muhtarlıkların ödeme emri düzenleme yetkisi bulunmadığı gerekçesiyle istemin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı H. Erol Çanla''nın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen sebeplerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve kanuni nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşülerek düşünüldü :
Uyuşmazlık, davacıya verilen para cezasının tahsili amacıyla davalı köy muhtarlığınca düzenlenen ödeme emrinden doğmuştur.
6183 s. Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 1. maddesinde devlete, vilayet hususi idarelerine ve belediyelere ilişkin vergi, resini, harç, ceza tahkik ve takiplerine ilişkin muhakeme masrafı, vergi cezası, para cezası gibi asli, gecikme zammı faiz gibi feri amme alacakları ve aynı idarelerin akitten, haksız fiil ve haksız iktisaptan doğanlar dışında kalan ve amme hizmetleri tatbikatından mütevellit olan sair alacakları ile: bunların takıp masrafları hakkında bu yasa hükümlerinin tatbik olunacağı, 55. maddesinde ise amme alacağını vadesinde ödemeyenlere, 7 tarih içerisinde borçlarını ödemeleri veya mal bildiriminde bulunmaları lüzumunun bir "ödeme emri" ile tebliğ edileceği hüküm altına alınmıştır.
Anılan madde hükümlerinden ancak devlete, il özel idarelerine ve belediyelere ilişkin kamu alacaklarının bu kanun hükümlerine göre düzenlenecek ödeme emri ile istenebileceği anlaşılmaktadır.
Diğer yandan, 442 s. Köy Kanunu''nun 66. maddesinin birinci fıkrasında, köyce salınan parayı ve ihtiyar meclisince hükmedilen paraları vermeyenlere yirmi bir tarih zarfında borcunu vermesi için köy muhtarı tarafından haber gönderileceği, yirmi bir günün sonunda borçlu gene borcunu vermezse ihtiyar meclisinin mazbatasının hükümete gönderileceği, vali veya kaymakam veya bucak müdürünün maddede belirtilen usule göre parayı tahsil ve köy sandığına veya ihtiyar meclisi vasıtasıyla alacaklılara teslim edeceği kurala bağlanmıştır.
Bu durumda, davalı ... Köyü Muhtarlığının, köy hudutları dahilinde bulunan keçi sürüsünü kaldırmayan davacıya verilen para cezasının tahsili amacıyla 6183 s. Kanun uyarınca ödeme emri düzenleme yetkisi bulunmamaktadır.
Bu tür bir alacağın, yukarda anılan Köy Kanununda ön görülen usule göre tahsili gerektiğinden yapılan bütün uyarılara ve tanınan ek surelere rağmen keçi sürülerini kaldırmadığı gerekçesiyle düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı reddeden idare mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle. Manisa İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, dosyanın yemden bir karar verilmek üzere anılan mahkemeye gönderilmesine 27.5.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: DKD. Sayı 102 s : 488
Yorumlar