Eğlence Vergisinin Vadesinde Ödenmemesi veya Tahsil Edilmemesi Halinde Verginin Niteliği

  • Mevzuat Tarihi11.11.1997
  • KurumDanıştay

Bu karar; tahakkuku tahsile bağlı bir vergi olan eğlence vergisinin vadesinde ödenmemesi veya tahsil edilmemesi halinde bu niteliğini kaybedip kaybetmeyeceği hususuna ilişkindir.

T.C. 

DANIŞTAY 

9. Daire

Esas: 1996/5839

Karar: 1997/3470

Tarih: 11.11.1997

ÖZET: Tahakkuku tahsile bağlı bir vergi olan eğlence vergisinin vadesinde ödenmemesi veya tahsil edilmemesi halinde bu niteliğini kaybeder. Sözü edilen verginin öncelikle ihbarname ile istenmesi, bunun sağlanamaması durumunda ödeme emri düzenlenmesi gerekir.

(2464 sayılı BGK. m. 17, 20, 21, 22) (6183 sayılı AATUHK. m. 54) (213 sayılı VUK. m. 20, 21, 22)

KARAR METNİ:

Temyiz İsteminde Bulunan : ...

Vekili: Av. ...

Karşı Taraf : ... Belediye Başkanlığı

Vekili: Av. ...

İstemin Özeti: Bilardo salonu işleten yükümlü tarafından ödenmeyen eğlence vergisinin tahsili amacıyla tanzim ve tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; 2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 17. maddesinde, bu yasanın 21. maddesinde belirtilen ve belediye sınırları ile mücavir alanlar içerisinde yer alan eğlence işletmelerinin faaliyetlerinin eğlence vergisine tabi olduğunun hükme bağlandığı, aynı yasanın 19. maddesinin 3. fıkrasında da eğitim ve öğretim kuruluşları ile okul dernekleri, kamu yararına çalışan dernekler, orduevleri, askeri gazinolar ve askeri dinlenme tesislerinde tertiplenen eğlence faaliyetlerinden eğlence vergisi alınmayacağı hükmüne yer verildiği, ancak, aynı yasanın 20. maddesinin 3048 s. Yasanın 2. maddesiyle değişik 3. fıkrasında ise, biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin mahiyetine göre çalışılan her tarih için,belediye meclislerince takdir edilecek miktarın verginin matrahı olduğu belirtilmekle bilardo salonlarının eğlence vergisine tabı olduğunun açıklandığı, bu halde bilardo salonlarının anılan yasanın 19. maddesi kapsamında muafiyete dahil edilmesi mümkün bulunmadığından yükümlünün işlettiği bilardo salonunun 2464 s. Yasanın 20. maddesinin 3. fıkrası hükmü gereğince eğlence yeri kabul edilerek eğlence vergisine tabi tutulmasında ve adına ödeme emri tanzim edilmesinde kanuna aykırılık görülmediği, hernekadar yükümlü vergi miktarının fahiş olduğunu iddia etmekte ise de, düzenleyici işlem niteliğindeki belediye meclisi kararının kendisi hakkında uygulanmasından sonra 30 tarih içinde dava açılmadığından miktar hakkındaki iddiaların incelenmesinin mümkün bulunmadığı gerekçesiyle reddederek ödeme emrini onayan Zonguldak Vergi Mahkemesinin 22.7.1996 gün ve 1996/303 s. kararının; ihbarname düzenlenmeden ödeme eniri gönderildiği, ödeme emrinin ihtiva etmesi gereken hususları taşımadığı, faaliyetin vergiden muaf olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.

Savunmanın Özeti: Cevap verilmemiştir.

Savcı Yuva Ertan''ın Düşüncesi: Uyuşmazlıkta, eğlence vergisine ait olarak adına düzenlenen ödeme emrine karşı açtığı davayı reddeden vergi mahkemesi kararının, yükümlüce temyizen tetkiki istenilmektedir.

Dosyanın incelenmesinden, yükümlü adına ihbarname tebliğ edilmeden doğrudan doğruya ödeme emri düzenlendiği anlaşılmış olup ödeme emri ancak, usulüne uygun olarak tahakkuk ettirilip vadesinde ödenmeyen amme alacağı için düzenlenebileceğinden, ödeme emrinin onanmasına ait vergi mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.

Bu sebeple yükümlü temyiz isteğinin kabulü ile vergi mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi Yeşim Tümer''in Düşüncesi: Uyuşmazlıkta, eğlence vergisinden dolayı, usulüne uygun olarak tarh ve tahakkuka ait bir işlem yapılmaksızın düzenlenip tebliğ edilen ödeme emrinin iptali gerekirken onanmasına dair vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:

Uyuşmazlık, bilardo salonu işleten yükümlü adına eğlence vergisi sebebiyle tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı reddeden vergi mahkemesi kararının bozulması istemine ait bulunmaktadır.

2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 17. maddesinde, bu yasanın 21. maddesinde belirtilen ve belediye sınırlan ile mücavir alanlar içerisinde yer alan eğlence işletmelerinin faaliyetlerinin eğlence vergisine tabi olduğu hükme bağlanmış olup, 20/3. maddesinde biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde verginin matrahının işin mahiyetine göre çalışılan her tarih için belediye meclislerince takdir edilecek miktar olduğu öngörülmüş, 21. maddesinde, verginin nispet ve miktarı belirlenmiş, 22. maddesinde ise, biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde her aya ilişkin verginin o ayı takip eden ayın 20.günü akşamına kadar ilgili belediyeye yatırılacağı kuralı getirilmiştir.

Öte yandan, 6183 s. Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 54. maddesinde, ödeme müddeti içerisinde ödenmeyen amme alacağının tahsil dairesince cebren tahsil olunacağı, 213 s. Vergi Usul Yasasının 20, 21 ve 22. maddelerinde ise, verginin tahsili için önce tarh, tahakkuk ve tebliğ ettirilmesi gerektiği açıkça belirtilmiştir.

Her ne kadar eğlence vergisi, matrahı, nispet ve miktarı ile ödeme zamanı kanunda belirtilmiş olduğundan tahakkuku tahsile bağlı bir vergi ise de, bu tür vergiler, vadesinde ödenmemesi veya tahsil edilmemesi halinde bu niteliklerini kaybedeceğinden, sözü edilen verginin öncelikle ihbarname ile istenmesi, bunun sağlanamaması durumunda ödeme emri düzenlenmesi gerekmektedir.

Dosyada mevcut belgelerden ise, yükümlü adına vadesinde ödenmeyen eğlence vergisinden dolayı usulüne uygun olarak tarh ve tahakkuka ait bir işlem yapılmadığı anlaşıldığından, olayda kesinleşmiş bir kamu alacağından söz etmek mümkün değildir. Bu durumda, kanuni dayanağı bulunmayan ödeme emrinin iptali gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, Zonguldak Vergi Mahkemesinin 22.7.1996 gün ve 1996/303 s. kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan mahkemeye gönderilmesine,

11.11.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.

Kaynak: DKD. Sayı 96 s: 472


İlgili Kanun:

Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun


Yorumlar