Denizden Dolma Yerlerin İşgal Harcına Konu Olabilmesinin Şartları

  • Mevzuat Tarihi20.02.1992
  • KurumDanıştay

Bu karar; denizden dolma yerlerin işgal harcına konu olup olmadığı hususuna ilişkindir.

T.C.

DANIŞTAY 

9. Daire

Esas  : 1991/2038

Karar: 1992/583

Tarih: 20.02.1992

ÖZET: Denizden dolma yerlerin işgal harcına konu olabilmesi için bu yerlerin 2464 s. Yasanın 52. maddesinde sayılan yerlerden olup olmadığı ve bu yerin fiilen umumun istifadesine sunulup sunulmadığı hususunun araştırılması gerektiği hk.

(2464 sayılı BGK. m. 52)

KARAR METNİ:

Kararın Düzeltilmesini isteyen : ...........

Karşı Taraf: Beşiktaş Belediye Başkanlığı

İstemin Özeti: Müvekkillerinin işletme olduğu lokantanın ön tarafında denizden dolma 150 m2 lik alanın masa ve sandalye koymak suretiyle işgal edildiğinin yoklama fişi ile tespit edilmesi sonucunda 1.1.1988- 25.4.1988 dönemi için tarh edilen kusur cezalı işgal harcının kaldırılması istemiyle açılan davayı, söz konusu denizden dolma yerin hazineye ilişkin olmayıp tapusu olmayan umuma ilişkin mülk niteliğinde olduğu, ortada hazinenin tapulu özel bir mülkünün söz konusu olmadığı, bu sebeple olayda ecrimisil alınmasını gerektiren bir durumun bulunmadığı, ihtilaflı yerin umuma ilişkin yer olması ve işgalin geçici bir durum arz etmesinden dolayı 2464 s. Yasanın 52. maddesine istinaden salınan işgal harcının yerinde olduğu gerekçesi ile reddeden İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin 11.10.1989 tarih ve 1989/1080 s. kararım, aynen onayan Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 10.4.1991 tarih ve 1991/1399 s. kararının denizden dolma yerin mülkiyetinin belediyeye değil hazineye ilişkin olduğu, bu yerin müvekkilleri tarafından üstü kapalı olarak 1978 yılından beri kullanıldığı, bu sebeple işgalin geçici olmadığı, işgalin devamlı olduğu bu itibarla salınan işgal harcının yasalara aykırı olduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenmektedir.

Savunmanın Özeti: Kanuni dayanağı bulunmayan istemin reddi gerekeceği yolundadır.

Savcı Gülsen MUTLU''nun Düşüncesi: Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 s. idari Yargılama Usulü Yasasının 54. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince Savcının ve Tetkik Hakimi Yakup KAYA''nın yazılı ve sözlü görüş ve düşünceleri alındıktan sonra işin gereği görüşüldü:

Düzeltme istemi; 2577 s. idari Yargılama Usulü Yasasının 54. maddesinin 1/a fıkrası uyarınca uygun görüldüğünden Dairemizin 10.4.1991 ve 1991/1399 s. kararı ortadan kaldırıldıktan sonra dosya yeniden incelendi.

Uyuşmazlık, yükümlülerin işletmekte oldukları lokantanın ön tarafındaki denizden dolma yerin mahallinde yapılan yoklama sonucunda, masa ve sandalye konulmak suretiyle işgal edildiğinin tespit edilmesi üzerine salınan kusur cezalı işgal Harcının kaldırılması istemiyle açılan davayı reddeden İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin kararının temyizen bozulması istemine ait bulunmaktadır.

2464 s. Belediye Gelirleri Yasasının 52. maddesinde, belediye sınırları içerisinde bulunan, pazar ve panayır kurulan yerlerin, meydanların, mezat yerlerinin yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ilişkin yerlerden bir kısmının herhangi bir maksat için geçici olarak işgalinin işgal harcına tabi olduğu hükme bağlanmıştır.

Bu madde hükmüne göre işgal harcı alınabilmesi için işgal edilen yerin maddede sayılan umuma ilişkin yerlerden olmasının yanı sıra fiilen umumun istifadesine de sunulmuş olması gerekmektedir.

Olayda belediyece mahallinde yapılan yoklama sonucunda yükümlülerin işlettiği lokantanın ön kısmındaki denizden dolma 150 m2 lik yerin belediyenin özel mülkü mü yoksa hazineye mi ilişkin bir yer olduğu, ayrıca ihtilafa konu olan bu yerin 2464 s. Yasanın 52. maddesinde sayılan yerlerden olup olmadığı, hangi amaçla umumun istifadesine sunulduğu ve fiilen kullanılıp kullanılmadığı konusunda vergi mahkemesince keşif ve bilirkişi incelemesi suretiyle yapılacak bir araştırma sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yoklama tutanağındaki bilgileri esas almak suretiyle tarhiyatın onanmasında isabet görülmemiştir.

Belirtilen sebeplerle İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin 11.10.1989 tarih ve 1989/1080 s. kararının bozulmasına dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine,

20.2.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Kaynak: DKD Sayı: 86 Sayfa: 463


İlgili Kanun:

Belediye Gelirleri Kanunu


Yorumlar