T.C.
DANIŞTAY
9. Daire
Esas : 1990/1043
Karar: 1990/4435
Tarih : 20.12.1990
ÖZET: Belediyenin özel mülkü olan arsanın işgali sebebi ile işgal harcı alınamaz.
(2464 sayılı BGK. m. 52/2, 55, 56/1, 96/B)
KARAR METNİ:
Temyiz İsteminde Bulunan: ...........
Karşı Taraf : ....... Belediye Başkanlığı
İstemin Özeti : ....... Caddesi No: 42 adresinde bulunan taşınmazın karşısındaki 1500 m² lik arsanın, yıkım malzemelerinin satışı sebebiyle işgal edildiğinin yoklama fişiyle tespit edilmesi üzerine 1989 yılı için yükümlü adına salınan kusur cezalı işgal harcının kaldırılması istemiyle açılan davayı; uyuşmazlığın kamuya ilişkin yerin işgal edilip edilmediğine ait bulunduğu, söz konusu olayda anılan yerin davacı tarafından işgal edilerek ticari işyeri olarak kullanıldığının açık olduğu, ....... çevresinde yapılan istimlak ve yıkımların umuma ilişkin park ve meydan yapılmak amacı ile gerçekleştirildiği, davacının işgal ettiği yerin de bu halde olan umumun yararlanmasına açılmış bir alan olarak kabulünün gerektiği gerekçesiyle reddeden ....... 6. Vergi Mahkemesinin 30.1.1990 tarih ve 1990/122 s. kararının; işgal konusu arsa kamulaştırma suretiyle belediyenin özel mülküne geçmiş olsa bile 52. madde de sayılan yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ilişkin yerlerden olmadığı, dolayısıyla 52. maddenin aradığı koşulların yerine gelmediği öne sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti: Kanuni dayanaktan yoksun olan temyiz iddiaların reddi gerektiği yolundadır.
Savcı S.G.''nin Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 s. İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen sebeplerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve kanuni nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan sebeplerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren, Danıştay Dokuzuncu Dairesince Savcının ve Tetkik Hakimi B.O.''nın yazılı ve sözlü görüş ve düşünceleri alındıktan sonra işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden, belediye tarafından kamulaştırılarak yıkımı yapılan ....... çevresindeki binalardan çıkan hurda malzemeleri ihale yoluyla satın alan yükümlünün, bu malzemeleri daha önce yıkım yapılan ve temizlenen arsaya koyarak buradan tahliyesini yaptığı, davalı idare tarafından tanzim edilen yoklama fişine dayanılarak söz konusu arsanın işgal edildiğinden bahisle yükümlü adına kusur cezalı işgaliyle harcı tarhiyatı yapıldığı, bu tarhiyatın yükümlüce dava konusu edildiği anlaşılmıştır.
2464 s. Belediye Gelirleri Kanunu''nun 52/2. maddesinde; yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ilişkin yerlerden bir kısmının herhangi bir maksat için işgalinin işgal harcına tabi olduğu, 55. maddesinde de harcın matrahının işgal edilen yerlerin metrekare olarak alanı olduğu, 56/1. maddesinde 52. maddenin 1. ve 2. bentlerinde yazılı işgallerde beher metrekare için günde en az 50, en çok 250 TL alınacağı, 96/B maddesinde de; yukarda sayılanlar dışındaki vergi ve harçların maktu tarifelerinin bu Kanunda belirtilen en alt ve en üst sınırları aşmamak şartıyla mahallin çeşitli semtleri arasındaki sosyal ve ekonomik farklılıklar göz önünde tutularak belediye meclislerince tespit olunacağı hükme bağlanmıştır.
Söz konusu olayda, ....... çevresinde yapılan istimlak ve yıkımlar umuma ilişkin park ve meydan yapılmak amacı ile gerçekleştirilmiş ise de, işgal konusu sahanın belediyenin özel mülkünde bir arsa olduğu yoklama fişi ile saptanmış bulunduğundan, işgal edilen yerin henüz, fiilen 52. maddede sayılan yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ilişkin yerlerden olduğunun kabulüne olanak bulunmamaktadır. Bu halde anılan yerin işgalinden dolayı yükümlüden işgaliye harcı istenmesinde kanuni isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, ....... 6. Vergi Mahkemesinin 30.1.1990 tarih ve 1990/122 s. kararının bozulmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine,
20.12.1990 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Yorumlar